همیشه بهار وقتی می آید که درخت تن به پاییز داده باشد...
همیشه بهار وقتی می آید که درخت -بی تعارف- زرد بودن برگ هایش را باور کرده باشد و دل به طوفان سپرده باشد...
همیشه بهار وقتی می آید که درخت پس از تجربه ی دل کندن از برگ هایش،دل به شستشوی زمستان داده باشد...
همیشه بهار وقتی می آید که درخت، سوز زمستان و برف هایش را به بهای شسته شدن به جانخریده باشد...
همیشه بهار وقتی می آید که درخت دستانش خالی ِ خالی باشد و همه ی طعم فنا راچشیده باشد...
همیشه بهار وقتی می آید که درخت باور کند:
تنها بهار است که زنده اش می کند و نیست جز او!...
